Brandersbuurt 1905

Schiedam was ziek gedurende de laatste decennia van de 19e eeuw; zijn gezicht zag zwart van ellende. De stad en de moutwijnindustrie was merkbaar verouderd na het jaar 1880. Toch heeft het nog lang geduurd eer men tot verbeteringen besloot. Maar eenmaal begonnen met slopen, zo rond 1975, was er geen houden meer aan. Zonder plan, zonder enig idee wat er voor in de plaats moest komen ging alles tegen de vlakte. Slechts met moeite heeft men nog wat historisch erfgoed weten te behouden anders was het zakkendragershuisje  (hier onder) er nu ook niet meer geweest.

Deze kaart is de Brandersbuurt zoals het was in 1905. U ziet een doolhof van stegen en straatjes met daar tussen in watertjes. Ik zou graag grachten zeggen maar het waren gewoon open riolen. Het leven daar moet beslist geen pretje geweest zijn. Nat, koud, vuil, ongezond, geen water, geen gas, geen elektriciteit en geen riolering, kortom de naam Zwart Nazareth was volkomen terecht.